Bir Gün, Yaşadığım Ömrüm Gözlerimin Önünden Geçerken…
Birçok insan, hayatının sonuna yaklaştığında, ne kadar boşuna yaşadığını fark eder. Çünkü yıllarca, günlerin bir başka günü kovalamakla geçmiştir.
Hayat, bir gün tüm hızını kesip yavaşlar. O an geldiğinde, her şey durur gibi olur; geçmişin gölgeleri, geleceğin belirsizlikleri ve şimdiki zamanın karmaşası bir kenara çekilir. O an geldiğinde, son nefesini verirken geriye dönüp baktığında, hayatının anlamını sorgulamaya başlarsın. O son an, sanki bütün ömrünü bir film gibi gözlerinin önünden geçirir. Ama o filmde senin ne kadar gerçek bir rol oynadığını, ne kadar bir amaç için yaşadığını görmek, seni derinden sarsabilir.
Birçok insan, hayatının sonuna yaklaştığında, ne kadar boşuna yaşadığını fark eder. Çünkü yıllarca, günlerin bir başka günü kovalamakla geçmiştir. Paranın peşinden koşmuş, dünyadaki başarıların tuzağına düşmüş ve zamanını tüketmişsin. Ama o son anda, her şeyin ne kadar gelip geçici olduğunu, hiçbir kazanımın seni asıl amacına yaklaştırmadığını anlarsın.
O an, bir zamanlar değerli gördüğün her şeyin aslında ne kadar boş olduğunu fark etmek, acı bir gerçek olabilir. Hedeflerin, hayallerin, tutkulu bir şekilde izlediğin yollar… Hepsi birer hayali süslemiş bulutlar gibi, yok olup gider. Ama ardında kalan tek gerçek, senin içindeki manadır. Allah’a adanmamış bir hayatın, aslında hiçbir yere varmamış bir yolculuk olduğunu görmek, en büyük pişmanlık olabilir.
Peki, o an geldiğinde ne ile huzur bulacaksın? “Bütün bu yıllar boyunca ne için yaşadım?” sorusunun cevabını verecek bir şey kalacak mı geriye?
Allah’a yönelmek, insanın içindeki huzuru, gerçek amacı keşfetmesini sağlar. Gerçek başarı, geçici kazançların ötesinde bir şeydir. O son nefeste, geçmişin ve geleceğin anlamını seninle buluşturacak tek şey, hayatın Allah için geçirilmiş olmasının verdiği içsel huzurdur.
Hayat, öylesine geçip gitmemeli. Her gün bir anlam taşımalı, her adım bir hedefe yönelmeli. Eğer bir gün, gözlerinin önünden geçmiş hayatına baktığında, “Ben Allah için yaşadım ve doğru yolda oldum” diyebiliyorsan, o zaman bu ömür boşuna geçmemiş demektir.
Peki ya sen? Bir gün, bütün yaşadığın ömrün gözlerinin önünden geçtiğinde, son nefesini verirken gerçekten ne hissedeceksin? Boşuna yaşadığını mı, yoksa doğru yolda ilerlediğini mi?